En toen was ik weer aan het eind van mijn tentamenperiode! Je zou denken dat ik nu dus zeeën van tijd heb, maar dat valt dus vies tegen haha! Ik werk veel en vlieg van hot naar her. Toch gaat het vaak ook over tijd maken voor bepaalde dingen, dus besloot ik om vandaag weer een artikeltje te schrijven. Ik heb wat bijzondere dingen mee mogen maken in mijn tentamenperiode’s en dit wil ik graag met jullie delen. Wie weet leer je er wat uit of kun je het toepassen in je eigen leven. Vandaag gaat het over God en je studie!

Als (christelijke) student is het vaak heel simpel om met teveel dingen op je bord te eindigen. Je hebt school, je bijbaan, de kerk, sport, hobby en eigenlijk wil je naast die dingen ook graag uitgaan of op zijn minst afspreken met vrienden/vriendinnen. Tja, dan wordt het nog lastig om in die 24 uur per dag, wat tijd over te houden voor God. Ik merk aan mezelf dat ik makkelijk de neiging heb om God dan maar als laatste nog even een minuut of 2 te spreken voor ik in slaap val. En dat is absoluut niet iets waar ik trots op ben… Ik doe mijn best om gedurende de dag wel met Hem in contact te blijven, het is alleen niet altijd simpel om dat te doen.

God in plannen

Misschien niet de meest ideale manier om met God om te gaan, maar doe vooral wat nodig is. Eén manier om meer tijd te nemen voor God is door Hem simpelweg in te plannen. Niet omdat God graag deel uit maakt van jouw schema, maar omdat zodra je iets blijft herhalen wordt het vanzelf routine. Dit kan precies zijn wat jij nodig hebt om meer tijd door te brengen met God.

Een tweede manier om meer tijd met God door te brengen is het delen van je studie met Hem. God wil graag weten wat jij moet leren, wat je doet in de les en wanneer je tijd doorbrengt met vrienden. Vertel Hem over deze dingen, vraag Hem ook om hulp tijdens het studeren. Hij weet waar je doorheen gaat, Hij wil je helpen en ervoor zorgen dat jij succesvol bent!

Mijn ervaring: God en tentamens

Iets wat ik graag met jullie wil delen is iets wat ik kort geleden meemaakte. Zoals je twee zinnen geleden kon lezen, wil God graag dat je succesvol bent (Psalm 1:3: Alles wat deze mens onderneemt, is een succes). Hierdoor begreep ik ook niet precies waarom sommige dingen op school niet succesvol verliepen. Ik zal je vertellen hoe het ging:

Tijdens de derde periode van het schooljaar kreeg ik het vak bedrijfseconomie. Dat is absoluut niet mijn sterkste kant, ik ben zelfs ronduit slecht in economie. Ik was half ziek en had de dagen daarvoor niks anders gedaan dan geoefend, geleerd en gigantisch veel gehuild. Ik wilde het zó graag kunnen. Maar hoe? Ik snapte niet hoe het nou moest en hoeveel ik ook probeerde, ik had het keer op keer fout. Uiteindelijk bleek dit ook uit mijn cijfer.. Een 3,4. Deze mocht ik gelukkig wel herkansen. En daar kreeg ik afgelopen tentamenperiode de kans voor.

Ik zou het tentamen hebben op de vrijdag van de eerste week. Helaas had ik de dagen daarvoor ook elke dag een tentamen zodat ik niet mijn onverdeelde aandacht aan economie kon besteden. De donderdagmiddag voor het tentamen kwam een klasgenootje langs om met mij het oefententamen te maken. Hoe langer ik ermee bezig was, hoe meer ik in paniek raakte. Ik snapte dit nog steeds niet en had het idee dat het deze keer nog slechter zou gaan dan mijn eerste poging. Toen dit klasgenootje weer naar huis ging duurde het dan ook niet lang voordat ik huilend op de bank zat. Wat had ik het graag anders gezien! De rest van mijn middag deed ik niks anders dan oefenen, oefenen en oefenen. Toch ging het elke keer weer mis als ik ging nakijken: ik had bijna alles fout.

God HELP!

Om een uur of 6 wist ik het niet meer. Ik had geen motivatie meer om te staren naar mijn fouten en het enige wat ik nog kon bedenken was: God. Er was niks of niemand op deze wereld die ervoor ging zorgen dat dit een voldoende werd behalve God. Ik ben naar mijn kamer gegaan zonder afleidingen en heb mijn Bijbel open gedaan en ben gaan bidden. Ik wist niet eens waarvoor. Voor een voldoende of een makkelijk tentamen durfde ik niet te bidden. Ik had gewoon God nodig. Meer niet.

In het boek ‘Worden wie ik écht ben!’ had ik gelezen over het verbannen van satan. En ik realiseerde me dat dit misschien wel precies was wat ik nodig had. Als mijn God geen onrust en angst geeft, was dit puur satan die mij aanviel. Ik was op dat moment namelijk vooral heel erg bang dat ik wéér zou falen en dat ik dit nog eens zou moeten doen. Van deze onrust en angst wilde ik af. Ik bad en sprak fluisterend: Ik verban elke kracht van het kwaad dat mij bang maakt voor dit tentamen naar de Troon van Jezus Christus. Hier zal God recht spreken over deze kracht. Want God heeft mij een Geest van liefde gegeven en niet van angst. In de Naam van Jezus verban ik alle spanning en angst voor dit tentamen. Amen.

En voor de mensen die niet weten hoe geweldig krachtig de naam van Jezus is: het werkte. Het kostte minder dan een minuut om compleet geen stress meer te hebben. Ik was rustig en er helemaal klaar voor. Er was geen kracht of macht die mij iets anders kon laten geloven dan: God heeft alle wijsheid.

Dit mocht ik ook lezen in de Bijbel die ik had open geslagen. In Spreuken 3:5 staat namelijk: ‘Vertrouw met heel je hart op de Here en verwacht het niet van je eigen verstand.’ Deze tekst had ik al vaker gelezen, maar hij kwam deze keer pas écht binnen. Mijn verstand is maar menselijk. God, die alles heeft gemaakt -inclusief economie-, weet alles. En op basis van die Kracht ben ik verder gegaan.

En wat toen?

De vrijdag van het tentamen was ik vroeg op school. De klasgenote waarmee ik had geleerd bij mij thuis, kwam niet veel later aanlopen en vroeg me hoe het ervoor stond met mijn zenuwen. De dag daarvoor waren we namelijk allebei zeker van een onvoldoende met veel angst en stress. Maar nu… Nu had ik nergens last van. Het tentamen was minder dan een half uur van me vandaan en ik had nog steeds complete rust. Toen ik haar dat vertelde was ze compleet verbaasd. Zij had mij ook zien zitten in totale paniek en vond het super bijzonder dat God zo’n wonder had gedaan.

Tot op de dag van vandaag heb ik geen spanning, stress of angst gehad voor dit tentamen. Wel ben ik benieuwd naar het resultaat. Maar ook dat zal zijn naar Gods plan. (Spoiler; de Naomi van de toekomst weet de uitkomst! Ik heb het tentamen gehaald, met een 5,5 precies wat ik nodig had!)

Wat ik hier voornamelijk uit geleerd heb? God sneller betrekken bij je studie, God en je studie zijn niet twee aparte dingen die los staan van elkaar. De Heer kan samen gaan met je studie en vaak heb je Hem meer nodig dan je ooit had gedacht. Ik had nog wel eens de neiging om God later op de hoogte te stellen van wat er gebeurd was en waar ik stress voor had. Maar dit soort dingen maken mij er weer bewust van dat ik het beter daarvoor kan doen, dan kan God mij helpen!

Ik dank God voor deze eye opener en hoop dat jij er ook wat aan hebt. Laat me weten hoe jij omgaat met God en je studie!

Een gezegend weekend toegewenst,

Naomi.